شبکه اکتیو نوری

با گذر زمان، به منظور برطرف کردن نیاز پهنای باند وسیع، سرعت بیشتر و استفاده بهتر از فیبر های نوری، طراحی های شبکه ها و اینترنت های FTTH یا فیبر به خانه با سرعت بسیار بالایی در حال گسترش بوده است. به طور کلی دو راه اصلی برای استفاده از  شبکه های FTTH وجود دارد: شبکه نوری اکتیو (AON) و شبکه نوری پسیو (PON). اما تا چه حد لازم است که شما از این شبکه ها اطلاعات داشته باشید؟ آیا از تفاوت های میان این دو شبکه آگاهی دارید؟ در این مقاله، ما قصد داریم تا یک مقایسه ی جامع و کلی در رابطه با این دو شبکه داشته باشیم.

شبکه نوری اکتیو چیست

شبکه نوری اکتیو در حقیقت زیر مجموعه ای از اکتیو شبکه است. شبکه های نوری اکتیو معمولا از قطعات و تجهیزات شبکه ای الکتریکی نظیر روتر یا سوئیچ شبکه استفاده می کنند، تا بتوانند از این طریق توضیع سیگنالها را مدیریت کرده و آنها را به افراد یا مشتریان خاص خود برسانند. این سوئیچ به طرق مختلفی باز و بسته می شوند تا سیگنال های ورودی و خروجی را به مکان مناسب برساند. مشتریان می توانند یک فیبر اختصاصی برای خانه خود راه اندازی کنند، اما این کار به فیبر های زیادی نیاز خواهد داشت.

شبکه نوری پسیو چیست

برخلاف شبکه های AON یا شبکه نوری اکتیو، شبکه های PON یا نوری پسیو از تجهیزات برقی و سوئیچی استفاده نمی کنند، و به جای آن از اسپلیتر های فیبر نوری برای هدایت سیگنال های ترافیکی حاولی طول موج های خاص استفاده می کند.

اسپلیتر های نوری می توانند سیگنال های نوری را هنگامی که وارد شبکه می شوند دریافت و تقسیم کنند. نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که در این نوع شبکه ها نیز تا حد بسیار کمی از تحهیزات برقی استفاده می شود. استفاده از آنها به این صورت است که از آنها، تنها در منبع سیگنال و جایگاه های دریافت سیگنال استفاده می شود. به طور معمول، شبکه نوری پسیو می تواند سیگنال ها را میان 16، 32 و 64 مشتری تقسیم کند.

تفاوت های شبکه های نوری اکتیو و پسیو

همانطور که اشاره شد، یکی از تفاوت های اصلی دو زیر مجموعه ی اکتیو شبکه (active network) و پسیو شبکه (passive network)، میزان و نوع استفاده آنها از قطعات برقی است. اما این قطعا تنها تفاوت این دو شبکه نیست. برخی دیگر از این تفاوت ها شامل موارد زیر می باشند:

توزیع سیگنال

در شبکه نوری اکتیو مشترکان دارای یک رشته فیبر نوری مجزا و اختصاصی می باشند. به این معنا که هر کاربر پهنای باند اختصاصی دریافت می کند که با دیگران به اشتراک گذاشته نمی شود.

این درحالی است که در شبکه های PON یا نوری پسیو، کاربران رشته های فیبر نوری را برای بخشی از شبکه به اشتراک می گذارند. همچنین این تفاوت های ساختاری در شبکه نوری اکتیو و پسیو، باعث به وجود آمدن نتایج متفاوت می شود. برای مثال، در صورتی که مشکلی در یک شبکه ی پسیو به وجود بیاید، پیدا کردن منبع این مشکل دشوار خواهد بود، درحالی که در یک شبکه نوری اکتیو این مشکل وجود نخواهد داشت.

تجهیزات

همانطور که پیش تر اشاره شد، شبکه نوری اکتیو با استفاده از تجهیزات شبکه ای سیگنال های نوری را منتقل می کنند، درحالی که در شبکه ی زیر شاخه ی پسیو شبکه، یعنی شبکه  یا PON نوری پسیو، هیچگونه وسیله الکتریکی در هدایت سیگنال ها، به جز در دو سر انتهایی آنها وجود ندارد.

حتما بخوانید: تجهیزات پسیو شبکه کدامند

تفاوت هزینه ها

شبکه نوری اکتیو

اگر شما هم درحال حاضر یک شبکه (حتی شبکه غیر فیبری) داشته باشید، حتما می دانید که منشا اصلی هزینه ها نگه داری و تجهیزات حفظ و تامین برق و نیرو هستند. با این حال، شبکه های پسیو دارای هزینه های کمتری هستند، چرا که آنها از تجهیزات کمتری استفاده می کنند و به برق زیادی احتیاج ندارند. در نتیجه هزینه راه اندازی یک پسیو شبکه ارزان تر از اکتیو شبکه خواهد بود.

مسافت تحت پوشش

شبکه نوری اکتیو در امر پوشش دادن و میزان مسافت خدمات رسانی معمولا از شبکه های پسیو جلوتر هست، به طوری که یک شبکه AON می تواند تا مسافت 100 کیلومتر را تحت پوشش خود قرار دهد، اما مسافتی که شبکه های پسیو می توانند کاربران خود را تحت پوشش بگیرند نهایتا به 20 کیلومتر محدود می شود. بدین ترتیب کاربران این شبکه ها باید از نظر جغرافیایی در فاصله کمتری با منبع اصلی دیتا قرار داشته باشند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *