در جامعه ی مدرن، ردپای شبکه در همه جا دیده می شود و می توان آن را در زمینه ی اطلاعاتی که با خود حمل می کند، به روش های مختلفی طبقه بندی کرد. با این حال، دو نوع اصلی آن شامل اکتیو شبکه و پسیو شبکه می باشند.
پسیو شبکه اساسا به معنای عدم وجود هر گونه دستگاه یا تجهیزات الکترونیکی برای انتقال سیگنال در شبکه می باشد. به همین ترتیب، اکتیو شبکه به معنای این است که دستگاه ها و تجهیزات شبکه و الکترونیکی، برای ارسال و جا به جایی سیگنال ها در کنار یکدیگر جمع شده اند.
علاوه بر تفاوت هایی که در مفهوم کلی این دو وجود دارد، آنها در زمینه های دیگر نیز با یکدیگر متفاوت هستند. در این مقاله، ما قصد داریم تا به طور کامل به زیر مجموعه های این دو نوع شبکه بپیردازیم.
شبکه پسیو مسی
شبکه های پسیو مسی زیادی وجود دارد که از جمله آنها می توان به شبکه کابل های تلوزیون خانگی اشاره کرد که یکی از رایج ترین انواع آنهاست. در شبکه کابلی تلوزیون، ارائه دهنده ی خدمات و برنامه ها، سیگنال های تلوزیون را با استفاده از کابل های کواکسیال به خانه های مصرف کنندگان منتقل می کنند.
در صورتی که چندین دستگاه تلوزیون در خانه یک مصرف کننده قرار داشته باشد، باید از اسپلیتر های PLC برای توضیح سیگنال در کابل کواکسیال استفاده کرد تا مطمئن شد که هر تلوزیون دارای سیگنال می باشد.
اسپلیتر PLC استفاده شده، جزء تجهیزات شبکه پسیو نوری به حساب می آید، که به طور عادی دارای یک پورت ورودی، و دو تا چهار پورت خروجی می باشد.
شبکه اکتیو مسی
این نوع شبکه، یک نوع اصلی از اکتیو شبکه می باشد. این نوع نیز دارای چند دسته بندی می باشد. تفاوتی که میان شبکه اکتیو مسی و پسیو مسی وجود دارد این است که برخی تجهیزات، همچون آمپلیفایر به این شبکه متصل می شود که به منظور آمپلیفای کردن و تقویت سیگنال های آسیب دیده تلوزیونی استفاده می شود و این اطمینان را ایجاد می کند که سیگنال می تواند تا مسافت های طولانی منتقل شود.
تجهیزات اکتیو، ساختار شبکه های اکتیو مسی را پیچیده تر می کند، و باعث می شود تا شبکه بیشتر به خودش متکی باشد. به بیان دیگر، کل ساختار شبکه اکتیو مسی، بدون استفاده از تجهیزات اکتیو غیر قابل استفاده خواهد بود.
شبکه پسیو نوری
شبکه پسیو نوری یکی دیگر از انواع پسیو شبکه ها می باشد و شباهت زیادی با شبکه پسیو مسی دارد، و تفاوت آن این است که در این شبکه، به جای کابل های شبکه نظیر کواکسیال، از کابل های نوری استفاده می شود. در این نوع شبکه، کوپلر معمولا نقش مهمی را ایفا می کند و وظیفه ی آن، توضیع کردن و جفت کردن سیگنال های نوری است.
اکثر کوپلر ها امروزه دو کاره هستند، به این معنا که هم می توانند امور مربوط به توضیع را انجام دهند، و هم وظیفه جفت کردن سیگنال های نوری را بر عهده بگیرند. علاوه بر آن، همه ی پورت ها می توانند هم به عنوان پورت خروجی و هم پورت ورودی عمل کنند.
همچنین، برای شبکه های پسیو نوری نوعی تجهیزات خاص به نام اسپلیتر نوری وجود دارد که به منظور توضیع سیگنال های نوری استفاده می شوند. همانند کابل های پسیو تلوزیون، در این نوع نیز بخشی از سیگنال ممکن است در هنگام انتقال از پورت ورودی به خروجی آسیب ببیند یا از بین برود. به همین دلیل، در شبکه های پسیو نوری، سیگنال های نوری به بیش از 32 شنت توضیع نمی شوند.
شبکه اکتیو نوری
این شبکه جزء زیر شاخه های اکتیو شبکه می باشد که تا حد بسیار زیادی با کابل های اکتیو تلوزیون شباهت دارد. تفاوتی که وجود دارد این است که در این شبکه، به جای استفاده از آمپلیفایر ها، از سوئیچ ها استفاده می شود. آنچه باید درباره سوئیچ شبکه بدانید این است که سوئیچ ها، نوعی از تجهیزات اکتیو هستند که به منظور انتقال داده ها به کاربران مورد استفاده قرار می گیرند.
شبکه اکتیو نوری قادر است تا از آسیب دیدن و از بین رفتن سیگنال های نوری جلوگیری کند، اما با این حال ساختار آن بسیار پیچیده تر می باشد و علاوه بر آن، به جریان و نیروی برق بیشتری نیز نیاز دارد. همچنین، هنگامی که سوئیچ ها از کار می افتند یا جریان برق قطع می شود، هیچگونه سیگنال دیتایی به کاربران منتقل نمی شود.
این چهار نوع شبکه، شبکه های اصلی در زمینه ی اکتیو شبکه و پسیو شبکه هستند که هر کدام دارای مزایا و معایب خود می باشند. بهترین راه برای انتخاب در میان آنها این است که نیاز های کسب و کار یا شبکه ی خود را سنجیده، و هنگامی که تصمیم به راه اندازی آن می گیرید، حتما آنها را مد نظر قرار دهید تا بتوانید بهترین و مناسب ترین نوع شبکه را برای خود راه اندازی کنید.