کابل پچ یا به انگلیسی patch cable، اساسا در شبکه یا نتورک کلمه ای کلی برای کابل هایی است که دو دستگاه الکترونیکی را به یکدگیر متصل یا «پچ» می کنند. این دستگاه ها شامل تجهیزات زیادی از جمله کامپیوتر ها و سخت افزار ها می شوند.
کابل های پچ همچنین به منظور حمل کردن سیگنال های تلفنی، صوتی و تصویری بین دستگاه های غیر شبکه ای مورد استفاده قرار می گیرند. در این مورد، تجهیزاتی که از کابل پچ استفاده می کنند شامل هدفون ها و میکروفون ها هستند.
کابل های پچ ممکن است با اسم های مختلفی نامیده شوند. برای مثال، کلمه ی «پچ کورد» نیز گاهی اوقات برای این کابل ها به کار برده می شود، با این تفاوت که این کلمه معمولا مربوط به کابل هایی است که برای امور غیر شبکه ای نظیر تجهیزات صوتی استفاده می شوند.
کابل های پچ از دیگر انواع کابل ها متفاوت هستند، از این جهت که آنها ساخته شده اند تا از دیگر کابل ها، نظیر کابل های ضخیم مسی انعطاف پذیری بیشتری داشته باشند. همچنین کابل های پچ همیشه در دو سر خود دارای رابط یا کانکتور (به انگلیسی connector) می باشند.
| مقاله پیشنهادی : انواع کابل شبکه
انواع کابل پچ و موارد استفاده از آنها
کابل های پچ دارای انواع مختلفی هستند. رایج ترین و شناخته شده ترین آنها کابل های CAT5 هستند که با عنوان کابل CAT اترنت (Ethernet) نیز شناخته می شوند و برای متصل کردن یک کامپیوتر به یک هاب، سوئیچ، روتر، یا وصل کردن یک سوئیچ به روتی و غیره مورد استفاده قرار می گیرد.
کابل پچ اترنت بیشتر اوقات برای شبکه های کامپیوتر های خانگی مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین مسافرانی که در هتل های نسبتا قدیمی که فاقد Wi-Fi هستند اقامت دارند، گاهی اوقات به کابل های پچ برای به وجود آوردن اتصال اینترنت کابلی نیاز خواهند داشت.
کابل های شبکه ای کراس یا کراس اورد (Crossover) نیز نوع خاصی از کابل های پچ اترنت هستند که به منظور متصل کردن دو کامپیوتر به یکدگیر مورد استفاده قرار می گیرند.
کابل های پچ غیر شبکه ای ممکن است شامل کابل های مربوط به افزونه های هدفون، کابل های میکروفون، کانکتور های RCA، کانکتور های XLR، کابل های رابط یا کانکتور تلفن های TRS، رابط های تلفن های TT (Tiny Telephone)، کابل های پچ پنل و غیره باشند. نوع دیگری از این کابل ها نیز وجود دارد که کابل های ضخیمی هستند و کابل اسنیک (snake cable) نامیده می شوند. این کابل ها وظیفه ی انتقال سیگنال های ویدئویی و تقویت شده شده را بر عهده دارند.
کابل های پچ چه شکلی هستند؟
کابل پچ می تواند در هر رنگی وجود داشته باشد، و معمولا از دیگر انواع کابل های شبکه ای کوتاه تر هستند چرا که آنها به منظور پچ کردن یا وصل کردن دستگاه ها به یکدیگر مورد استفاده قرار می گیرند، که این امر معمولا در فواصل کوتاه انجام می شود، بنا بر این طول اکثر این کابل ها بیشتر از دو متر نمی باشد. در حقیقت، برخی از این کابل ها می توانند به کوتاهی تنها چند اینچ باشند.
با این حال، این کابل ها در طول ها و اندازه های بلند تر نیز تولید می شوند، با این تفاوت ها که از مدل کوتاه تر خود ضخیم تر هستند، و معمولا توسط برخی عایق ها و دیگر لوازم محافظت می شوند تا از به وجود آمدن اختلالات الکترومغناطیسی در آنها جلوگیری شود.
کابل های پچ معمولا از کابل های کواکسیال ساخته می شوند، اما ممکن است شامل کابل های فیبر نوری، کابل های محافظت شده یا محافظت نشده ی CAT5، 5e، 6A یا سیم های تک رشته ای نیز باشند.
یک کابل پچ همیشه دارای رابط یا کانکتور در دو سر آن می باشد، که هر کدام از رابط های آن به یکی از دستگاه ها متصل می شود تا ارتباط میان آنها برقرار شود.
